1. На сцяжынцы вечаровай Я сустрэўся з чарнабровай, Прыпыніўся, прывітаўся І на танцы там застаўся. З ёй танцую лёгка польку, А завуць красуню Волькай. Ад уцехі прытуляння Сэрца поўніць хваляванне.
ПРЫПЕЎ: А гармонік заліваецца, І музыка так стараецца, Што не толькі хлопцы з дзеўкамі, - Птушкі кружацца з прыпеўкамі.
2. Да мяне падходзіць Данік: Адпачні, сыграй страданне. Што ж, заказ яго прымаю, Ён танцуе, - я іграю.
3. Я пайграў хвіліну толькі, Як ні Даніка, ні Волькі, І гармонік нельга кінуць, Бо на смех мяне падкінуць.