Nə eşq olaydı, nə aşıq, nə nazlı afət olaydı! Nə xəalq olaydı, nə xaliq, nə eşqi-həsrət olaydı! Nə dərd olaydı, nə dərman, nə sur olaydı, nə matəm! Nə aşinayi-vüslət, nə bari-firqət olaydı!
Könüldə nuri-məhəbbət, gözümdə pərdeyi-zülmət! Nə nur olaydı, nə zülmət, nə böylə xilqət olaydı! Tükəndi taqəti-səbrim, ədalət et, ədalət! Nə öncə öylə səadət, nə böylə zillət olaydı!