Kadehindi beni vurunca dostlar masaya Gönlümün sokaklarında kandiller yanar Muhabbet demini salınca hafiften havaya Gözlerim gözlerini felaketimi arar Şimdi Galata'da bir meyhanede Aklım o zat-ı şahanede Dostlar gönlümü eyler boşa
Artık kalmadı bir bahane de Şans ne gezer divanede Onca içtik meyler boşa Sonsuz bir akşamüstü şimdi Hasret gitmez çakıldı kaldı semaya Canımın canı gönlümü kahret Gitme müptela etme cefaya