Co dzień skoro świt.
Stawia żeby nim.
Dziurą w płocie trzmiel.
Żadnych cudzych bied.
Wywrócić znaki "Przejścia nie ma".
Zobaczyć znowu poplątany, ale ludzki świat.
Najcenniejszy skarb.
Nikt go nie mógł skraść.
Już nie widać nic.
Całe szczęście skryć.
Wywrócić znaki "Przejścia nie ma".
Zobaczyć znowu poplątany, ale ludzki świat.
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1