Куплет: Дегенімнен, қайтпаймын артқа қайтар жол жоқ! Мен босата алмаймын кеудеде, тұр жалын от... Кездескен күндерім семен ең үздік күндерім. Айлы суық түндерім сені, ойлап елеңдедім...
Куплет: Ақыл, кеңес, тіл, әдемі, сөз, өнерім жетеме енді?! Түрлі, талғам түрлі, адам. Маған десең тау қопарам. Не не не керек?!, Алдайсың, арбайсың кім керек?!... Тәніңе, жақын жаныңа емес... Сезім?!, кешір бұлай емес...
Сақта енді, тұмар қылып. Жатпа енді көзді, ағызып! Сағынба мені жетер енді, лезде өтіп кетер енді... Жоқ жоқ баурамайсың, іргелес дүниеге таң қалмайсың. Аздап мен болды аздап сенен, ажыратып тастайын кінә кімнен?!.
Болса менен айып ете көрме, сенбеймін саған мен ендеше. Болды енді, бәрі өзгеше... мен үшін емес өзің үшін өзгерше... Болса менен айып ете көрме, сенбеймін саған мен ендеше. Болды енді, бәрі өзгеше... мен үшін емес өзің үшін өзгерше...