Ik zie je lopen, maar ik zeg maar niets Omdat er niets te zeggen is 't Is lang geleden en wat er is geweest Heb ik nooit echt gemist We zeiden altijd dat we vrienden zouden blijven En dat dat iets was wat nooit voorbij zou gaan Maar nu is er teveel veranderd Dus jij loopt door en ik blijf staan En dat is maar beter ook Want wat we hadden ging voorbij En wat overblijft zijn mooie woorden Maar we menen ze niet echt Wat overblijft zijn mooie woorden Als alles is gezegd, als alles is gezegd
Jaren later, en de plannen die we samen maakten Zijn allang vervlogen in de lucht Er is niet meer over, want we gingen onze eigen wegen En er is geen weg meer terug En dat is maar beter ook Want wat we hadden ging voorbij En wat overblijft zijn mooie woorden, Maar we menen ze niet echt, Wat overblijft zijn mooie woorden Als alles is gezegd, als alles is gezegd 't Lag misschien aan jou 't Lag misschien aan mij Misschien lag het gewoon aan 't verstrijken van de tijd
* * *
Я вижу, как ты уходишь, но ничего не говорю, Потому что нечего сказать. Это было давно и, честно говоря, Я никогда по-настоящему не скучал по тому, что было. Мы всегда говорили, что останемся друзьями И что все, что было, не забудется никогда. Но сейчас многое изменилось, И ты идешь вперед, а я стою на месте. И все, что остается, это красивые слова, Но мы не воспринимаем из всерьез. И все, что остается, это красивые слова, Когда все уже сказано, когда все уже сказано.
Проходят годы, и планы, которые мы вместе строили, Уже давно развеялись в воздухе. Тут не о чем говорить, ведь мы пошли своими собственными путями И нет пути назад. И все же это к лучшему, Потому что то, что у нас было, прошло. И все, что остается, это красивые слова, Но мы не воспринимаем из всерьез. И все, что остается, это красивые слова, Когда все уже сказано, когда все уже сказано.
Возможно, это моя вина. Возможно, это твоя вина. А, возможно, виновато просто время.