Між заблытаных вуліц, двароў і муроў
Мой горад спрадвеку жыве.
У сэрцы краіны лясоў і палёў
Мой горад, адзіны мой Менск.
Схаванае між шэрых дамоў
Яго сэрца яшчэ існуе,
І б'ецца ўсё так жа, прагоньвае кроў
Па дарогах састарэлых вен.
Але нешта ня так, кудысьці падзеўся
Майго Менску сьвяточны настрой.
Па-за шумам машынаў, праз разьбітае сэрца
Ён разьвітаўся са сваёй душой.
Больш ня ўбачыш нідзе ўсьмешлівых твараў
І песень ніхто не пяе.
Распушчаюцца нашы дзіцячыя мары
Бы цукар у цёплай вадзе.
Рэфрэн:
Вярніся дамоў!
Вярніся ізноў...
Не пачуеш на вуліцах мовы мае,
Ня ўбачыш нашых сьцягоў,
Бо мой Менск нібыта ў палоне жыве
Пахаваны пад тоўшчай сьнягоў.
А людзі, схаваўшыся за абэліскі
Сваіх ганарлівых дзядоў,
Баяцца адтуль на крок нават выйсьці,
Баяцца ўбачыць сьвятло.
Рэфрэн
Паміж прывідных ценяў і забытых дарог
Мой горад свой век дажыве.
У сэрцы краіны забытых часоў
Мой Менск болей не існуе...
Cišynia еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1