I Я не магу знайсці сябе Сярод вас я адзін. Я межы адчуваў нябёс Цяплыню іх глыбінь. І я не плачу па начах Я крычу ў пустыню. Нясцерпны боль у маіх вачах Я яго быццам п’ю!
Пр: І свой свет сабе пакіну я Ахінае ён мяне сабой. Гэта сувязь з ім толькі выключная мая Не адчуеш, не пабачыш, Не паспееш ты пайсці за мноой!
II Я так люблю глядзець на дождж Ён мяне зразумеў. Ды толькі робіцца мне горш Там, дзе я не паспеў. І вам мяне не зразумець Я шукаў – не знайшоў. І буду кроплямі ляцець Там, дзе додждж мой прайшоў.
Пр: І свой свет сабе пакіну я Ахінае ён мяне сабой. Гэта сувязь з ім толькі выключная мая Не адчуеш, не пабачыш, Не паспееш ты пайсці за мноой!