Өздері тоқтайд, мені тоқтатпақшы болғандар Мумкін олар сен ушін мс, мен ушін болвандар Бір орында қалмаңдар, тамыр жайылып кетед Сосын көшеде журген арбір ит суғарып журед
Кулед сыртынан жыртық тесікке Мына заман алып барады бізді өлім деген есікке Ендеше келістік пе, сен тимесен мен тиме Қара мышық өтсе алдыңнан іздейсін туйме
Онын бәрі жай ғана ырым, тусін досым Жараткан жалғыз, ешқашан қоспағын басқасын Ендеше бас тартқын адасқандар арасынан Жақсылығың ауыр болсын тағдырдың таразында
Көзімнің қарасында, кара халықтың бейнесі Ананың махабатына табылмайды теңдесі Әрбір пендесі тағдырдың, болашағын білмейд Бірақ жақсы болу ушін қолдан келгенін істейд